ราชวงศ์โบนิเฟซ

เดิมเป็นเคานต์แห่งลุกกาซึ่งมีอำนาจเหนือดินแดนข้างเคียง

• โบนิเฟซที่ 1, 812–813
• โบนิเฟซที่ 2, 828–834
• อากานัส, 835–845
• อดาลเบิร์ตที่ 1, 847–886
• อดาลเบิร์ตที่ 2 ผู้ร่ำรวย, 886–915
• กีย์, 915–929
• แลมเบิร์ต, 929–931

ราชวงศ์โบโซ

มีเครือญาติ (โดยมากเป็นญาตินอกกฎหมาย) ของฮิวจ์แห่งอาร์เลส, กษัตริย์อิตาลี ซึ่งเขาได้รับการแต่งตั้งให้ดำรงตำแหน่งหลังจากถอดราชวงศ์โบนิเฟซ

• โบโซ, 931–936
• ฮัมเบิร์ต, 936–961
• ฮิวจ์มหาราช, 961–1001

ราชวงส์ฮุกโปลด์

• โบนิเฟซ (ที่ 3), 1004–1011

นอกราชวงศ์

• เรนิเยร์, 1014–1027

ราชวงศ์คานอสซา

สืบเชื้อสายจากเคานต์แห่งคานอสซา

• โบนิเฟซที่ 3, 1027–1052
• เฟรเดอริก, 1052–1055
• มาทิลดา, 1055–1115
  • เบียทริซแห่งบาร์, 1052–1069 (สำเร็จราชการในฐานะพระชนนีในเฟรเดอริกและมาทิลดา)
  • กอดฟรีย์ผู้ไว้เครา, ดยุคแห่งลอร์แรนใต้, 1053–1069 (สำเร็จราชการในฐานะสวามีเบียทริซ พระบิดาเลี้ยงในเฟรเดอริกและมาทิลดา)
  • กอดฟรีย์ผู้หลังค่อม, ดยุคแห่งลอร์แรนใต้, 1069–1076 (ปกครองร่วมในฐานะพระสวามีในมาทิลดา)
  • เวลฟ์ที่ 2, 1089–1095 (ปกครองร่วมในฐานะพระสวามีในมาทิลดา)

นอกราชวงศ์

• ราโบโด, 1116–1119
• คอนราด, 1119/20–1129/31
• รัมเพรต, c. 1131
• เองเกิลเบิร์ต, 1134/5–1137
• เฮนรีผู้ภาคภูมิ, 1137–1139
• อุลริกแห่งแอทเทม, 1139–1152 (imperial vicar)
• เวลฟ์ที่ 6, 1152–1160
• เวลฟ์ที่ 7, 1160–1167
  • เรนาลด์แห่งดัสเซล, อาร์ชบิชอปแห่งโคโลญ, 1160–1163 (imperial vicar)
  • คริสเตียนแห่งบุช, อาร์ชบิชอปแห่งไมนซ์ 1163–1173 (imperial vicar)
• เวลฟ์ที่ 6, 1167–1173
• ฟิลิป, 1195–1197

ค.ศ. 1197 ฟิลิปได้รับเลือกเป็นกษัตริย์แห่งเยอรมนีและเป็นขุนนางทัสคานีส่วนใหญ่ เมืองและบาทหลวงก่อตั้งสันนิบาตตอสคานาโดยมีพระสันตปาปาหนุนหลัง

• เฟรเดอริกแห่งแอนติออก, 1246–50 (imperial vicar)

หลังจากนั้น, ตอสคานาถูกแบ่งแยกระหว่างสาธารณรัฐที่ ฟลอเรนซ์, ปิซา, ซีเอนา, อาเรซโซ, ปิสตัวอา แลพ ลุกกา ตั้งแต่ศตวรรษที่ 14 ฟลอเรนซ์มีอำนาจเหนือปิสตัวอา (1306, ผนวกเป็นทางการ 1530), อาเรซโซ (1384), ปิซา (1406), และซีเอนา (1559) ลุกกายังคงเป็นอิสระจนกระทั่งยุคนโปเลียนในศตวรรษที่ 19